ΠΩΣ...

της Ανθής Παραλήκα
(3o Βραβείο Α' Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού
"Καισάριος Δαπόντες")

Πώς να φορέσω πένθιμα στην ομορφιά
τ' Απρίλη
για να μπορέσω –μια φορά– το φως του
ν' αρνηθώ…
Κι αν θα σκορπήσω μ' αστραπές το χρυσαφένιο
δείλι
μάτια δειλά τα μάτια σου σε κόσμο
μυστικό.

Σεργιάνησα τη λύπη μου σ' απέραντη
σαγήνη
την όψη σου κυνήγησα σε πρόσωπα
σωρό…
Κι αν θα γεμίσω πυρκαγιές της νύχτας
το ποτήρι
μάτια φωτιά τα μάτια σου σε δρόμο
σκοτεινό.

Πώς να φιλήσω –μια στιγμή– τα χείλη
του Χειμώνα
για να μπορώ, χωρίς σκοπό, στο κρύο
να χαθώ…
Άχρωμο ρούχο η ζωή στης γης
τον κυκεώνα
μάτια υγρά τα μάτια σου στου νου μου
το βυθό.

Ζωγράφισα τα λόγια σου στου γιασεμιού
το χρώμα
και διάλεξα για φόρεμα, εβένους
να ντυθώ.
Στεγνό το στόμα και πικρό το δάκρυ
του κυκλώνα
χλωμή στα μάτια σου η αυγή, χλωμό
το δειλινό… 

(Ηράκλειο Κρήτης)