της Ελεάνας Τσεσμελή
(3o Βραβείο Α' Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού
"Καισάριος Δαπόντες")
Είμαι το δάκρυ στα μάτια των γερόντων!
Κρυφό χαμόγελο στα χείλη των παιδιών!
Δρόμος που χάνεται στο φως των οριζόντων!
Κι αθανασία των ανθρώπινων ψυχών!
Είμαι το γιατρικό των πιο μεγάλων πόνων!
Είμαι το βάλσαμο της πιο βαθιάς πληγής!
Ο καλπασμός είμαι στο διάβα των αιώνων!
Διάφανη στάλα καλοκαιρινής βροχής!
Στις παιδικές φωνές πνοή είμαι των αγγέλων!
Ανασεμιά της ταξιδεύτρας μουσικής!
Είμ' η βαθιά σιωπή στα πιο μεγάλα θέλω
και απουσία κάθε στιγμής μοναχικής!
Είμαι ο σπόρος που ξυπνά κάτω απ' το χώμα!
Άνεμος είμαι σε σημαία κυμματιστή!
Είμαι υγρό φιλί σε διψασμένο στόμα!
Καρδιά στα στήθη αληθινού πολεμιστή!
Είμαι χειμάρου ορμή που πίσω δε γυρίζει!
Άγριο κύμα που ακράτητο χυμά!
Λεύτερο βήμα που κανένας δεν ορίζει!
Παντοτινή πατρίδα που ήρωες τιμά!
(Πέραμα)
(3o Βραβείο Α' Πανελλήνιου Ποιητικού Διαγωνισμού
"Καισάριος Δαπόντες")
Είμαι το δάκρυ στα μάτια των γερόντων!
Κρυφό χαμόγελο στα χείλη των παιδιών!
Δρόμος που χάνεται στο φως των οριζόντων!
Κι αθανασία των ανθρώπινων ψυχών!
Είμαι το γιατρικό των πιο μεγάλων πόνων!
Είμαι το βάλσαμο της πιο βαθιάς πληγής!
Ο καλπασμός είμαι στο διάβα των αιώνων!
Διάφανη στάλα καλοκαιρινής βροχής!
Στις παιδικές φωνές πνοή είμαι των αγγέλων!
Ανασεμιά της ταξιδεύτρας μουσικής!
Είμ' η βαθιά σιωπή στα πιο μεγάλα θέλω
και απουσία κάθε στιγμής μοναχικής!
Είμαι ο σπόρος που ξυπνά κάτω απ' το χώμα!
Άνεμος είμαι σε σημαία κυμματιστή!
Είμαι υγρό φιλί σε διψασμένο στόμα!
Καρδιά στα στήθη αληθινού πολεμιστή!
Είμαι χειμάρου ορμή που πίσω δε γυρίζει!
Άγριο κύμα που ακράτητο χυμά!
Λεύτερο βήμα που κανένας δεν ορίζει!
Παντοτινή πατρίδα που ήρωες τιμά!
(Πέραμα)